قبل از وقوع وقایع زیرساختی در شیرپوینت باید برای مقابله با آن استراتژی مناسبی داشته باشیم که به اصطلاح به آن Disaster Recovery Strategy میگوییم. DR یا همان Disaster Recovery را به توانایی خروج از یک موقعیت بحرانی بعد از خرابی سرور فیزیکی یا مجازی برای برقراری سرویس گوییم.
یکی از دغدغه‌های اصلی واحد فناوری اطلاعات در دسترس بودن همیشگی شیرپوینت و سامانه‌های طراحی شده بر بستر پلتفرم شیرپوینت میباشد.
اکثر اتفاقاتی که میتواند به این اطمینان و در دسترس پذیری لطمه بزند اتفاقاتی از سمت زیرساخت خواهد بود. اتفاقاتی مانند از دست رفتن موقتی یک سرور فیزیکی (سوختن هارد سرور، مشکلات سمت مجازی سازها)، که آنها را به عنوان وقایع ناخواسته یا همان Disaster Events میشناسیم.
اکنون که با مفاهیم آن آشنا شدیم به توضیحات استراتژی‌های مختلف آن میپردازیم.
DR در شیرپوینت دو لایه مختلف دارد:
لایه اول Disaster Recovery در سطح دیتابیس‌ها است
با استفاده از لایه اول میتوان مطمئن بود در صورت از دست رفتن سرور مجازی دیتابیس، به سادگی میتوان داده‌ها را بازگرداند تا فارم مجدد شروع به کار کند.
لایه دوم DR در سطح سرویس‌های شیرپونت است
با استفاده از یک توپولوژی درست میتوان تمامی سرویس‌های شیرپوینت را به صورت موازی روی یک سرور فیزیکی دیگر(حتی در یک دیتاسنتر مجزا) تنظیم کرد تا در صورت نیاز در مواقع بحرانی کاربران را به آن متصل نمود.
لایه دوم بیشتر به تنظیمات نصب و پیاده سازی توپولوژی زیرساخت شیرپوینت مربوط میباشد.
در این مقاله در مورد لایه دوم صحبت نخواهیم کرد و بیشتر در مورد DR در سطح دیتابیس‌ها صحبت خواهیم کرد.
برای بازگرداندن سرور دیتابیس همراه با آخرین نسخه اطلاعات قبل از وقوع اتفاق سه روش وجود دارد. این سه روش عبارتند از:
- Cold Standby
- Warm Standby
- Hot Standby
با توجه به ریسورس موجود سازمان میتوان یکی از این روش‌ها را برگزید.
Standby
به دیتاسنتر یا سرور فیزیکی که به صورت بک آپ برای این امر در نظر گرفته‌ایم،Standby میگوییم.
این سرور فیزیکی یا دیتاسنتر به صورت معمول به کاربران سازمان سرویس نخواهد داد. این سرور فقط در صورت از دست رفتن سرور اصلی به مدار سرویس دهی وارد میشود.
Cold Standby
ریسورس مورد نظر برای دیتابیس در نظر می‌گیریم و سپس SQL Server را روی سرور مجازی مطابق با فارم اصلی نصب می‌کنیم.
در صورت نیاز دیتا از روی بک آپ‌‌های گرفته شده، بازگردانی میشود و سپس مدیرارشد شیرپوینت، فارم شیرپوینت را به سرور جدید متصل خواهد کرد.
در نظر داشته باشید Cold Standby با پلن بک آپ گیری کاملا متفاوت است.
Warm Standby
Warm Standby کاملا مطابق با روش بالا است با این تفاوت که به صورت روزانه یا ساعتی بک آپ گرفته شده بروی آن ریستو و آماده استفاده خواهد بود و پس از وقایع زیرساختی شیرپوینت، فارم شیرپوینت به این سرور متصل خواهد شد.
برای انتقال اطلاعات به صورت دوره‌ای از فارم اصلی شیرپوینت به این دیتابیس ابزارهای کاملا متفاوتی وجود دارد که وابسته به شرایط هر کسب و کار میتوان از یکی از این ابزار استفاده کرد.
یکی از آن ابزارها DRHA در SQL Server است.
Hot Standby
این روش به صورت کاملا لحظه ای خواهد بود و در صورت از دست رفتن دیتابیس فارم اصلی شیرپوینت، کاربران بدون احساس تغییر به این سرور منتقل می‌شوند.
برای پیاده سازی این روش الزامات بسیار زیادی باید در فارم و دیتابیس شیرپوینت رعایت شود و با استفاده از SQL Server High Availability قابل پیاده سازی خواهد بود.
توجه داشته باشید که علاوه بر هزینه های سخت افزاری مورد نیاز، نگهداری (Maintenance) روش‌های بالا از Cold به سمت Hot دشوارتر وهزینه برتر خواهد بود و فقط در صورت نیاز حیاتی یک سازمان باید پیاده سازی شود.
مطالب مرتبط
